کد مطلب:28039 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

با دقت و مطالعه در پديده هاي خلقت پي به وجود خداوند مي بريم لذا وجودخدا براي من ثابت شده اما درمورد شناخت كامل اوبا مشكل روبرو هستم؟

در رابطه با اينكه در برخي از متون آمده است كه با دقت در آفريده هاي خداوند مي توان عظمت او را دريافت چند نكته را بايد در نظر گيريد: الف) مقصود از سخن فوق استنتاج منطقي و فلسفي است .يعني اندك تأملي در شگفتي هاي يك پديده بي درنگ انسان را به قدرت تدبير و حكمت آفريننده آن دلالت مي كند ولي تحسين برانگيزي مقوله اي روان شناختي و زيبايي شناختي است. فرق اين دو آن است كه: استنتاج منطقي هم چنان پايدار و استوار است ولي فرآيندهاي روان شناختي ممكن است به تدريج رو به زوال روند و از همين رو انسان را نيازمند سير و جست وجو در پديده هاي نوظهور يا كشف هاي تازه و بديع از ديگر پديده ها مي كنند. بنابراين احساسي كه در شما وجود دارد اولا طبيعي است ثانيا زمينه اي براي جست وجوهاي نو به نو و درنگ نكردن در پديده هايي است كه تاكنون شناخته ايد و ثالثا به استواري استنتاج منطقي عظمت خالق كه با مشاهده اولين پديده دريافته ايد خدشه اي وارد نمي سازد. ب ) درك عظمت خالق از طريق آفريده ها امري نسبي است. به عبارت ديگر هر پديده به ميزان عظمت پيچيدگي و حكمت و تدبيري كه در آن به كار رفته مي تواند پرده از عظمت خالق برگيرد و تفاوت بين عظمتي كه مخلوقات محدود و متناهي مي نمايند و عمظمت خالق نيز نامتناهي و نامحدود است. بنابراين جهان با همه عظمت و شگفتي هايش آينه كوچكي است كه تنها نيم رخي از عظمت لايتناهاي خالق را منعكس مي سازد و براي درك افزون تر عظمت وي علاوه بر سير آفاقي(مطالعه در طبيعت) بايد سير انفسي (عرفاني) نيز داشت . يعني از طريق خودشناسي و خودسازي (تهذيب نفس) و ارتباط و پيوند عميق قلبي زباني و عملي با خدا حقايق بسياري براي انسان مكشوف مي شود و انوار الهي درخشاني در درون مي تابد كه با سير علمي صرف دست يافتني نيست.